Week 4 - Zenboeddhisme

Het centrale idee van het boeddhisme is de verlichting. De verlichting kan men bereiken door volledig onafhankelijk te zijn van materiële zaken. Enkel als men het eigen zelf vergeet, kan men uiteindelijk zelf een boeddha worden.

Het zenboeddhisme is afkomstig uit Japan. De zenboeddhistische monniken vullen hun dagen met 10 uur per dag te mediteren. De meditatiesessies zijn telkens 1 uur lang. Tijdens het mediteren zitten zij in lotushouding. Dit is een zeer moeilijke en pijnlijke houding gezien je je linkervoet bovenop je rechterbeen legt. De rechtervoet komt bovenop het linkerbeen te liggen. Het is dus eigenlijk een kleermakerszit maar dan met je voeten bovenop je benen. Je lichaam wil uit deze positie loskomen, maar de zenboeddhisten zien het als een oefening om er toch mee door te gaan ondanks dat je lichaam wil loskomen. De zenboeddhisten willen loskomen uit hun lichamelijke verlangens en alle menselijke zorgen om zich zo te kunnen concentreren op het spirituele. Tijdens deze oefening moeten de monniken per ademhaling een nieuwe gedachte binnenlaten. Dit dient om jezelf los te koppelen van je gewone gedachten om ook te leren je meer te concentreren op het spirituele. Tijdens de meditatiesessies is er een monnik die de anderen observeert. Wanneer zij bewegen tijdens de meditatie is het zijn taak om de bewegende monnik stokslagen te geven. Dit is allemaal veel strenger dan bij het Tibetaans boeddhisme van de Dalai Lama. Hier mogen de monniken wel bewegen tijdens de meditatie en staan en liederen op en mag men zingen om de gedachten beter te kunnen sturen.

Om ons aan den lijve te laten voelen hoe moeilijk zo’n meditatiesessie wel moet zijn, heeft Annemie Struyf ons de opdracht gegeven om onszelf een makkelijke positie in onze stoel aan te nemen en dan gedurende 2 minuten te mediteren. We moesten ook proberen om bij elke ademhaling telkens een andere gedachte aan te nemen. De 2 minuten waren eindeloos lang. Het leek alsof we daar wel 5 minuten aan een stuk zaten, onbeweeglijk. Ik kan me voorstellen dat ik gek zou worden als ik daar een uur aan een stuk zou zitten zonder te bewegen en steeds mijn gedachten sturen. Mijn mama die ook een grote fan is van Annemie Struyf en graag meewilde naar de lezing ervaarde dit hetzelfde.

Het allerextreemste aan deze godsdienst vond ik toch wel de eetgewoonten. De monniken hun maaltijden bestaan telkens uit een kommetje met 50 rijstkorrels. Op elke rijstkorrel moet 50 keer gekauwd worden eer je hem mag doorslikken. Wat een hel moet dat zijn! Ik zou gek worden: 50 keer kauwen op 1 rijstkorreltje! Op de duur weet je toch niet meer wat je aan het eten bent! De maaltijd moet superlang duren en uiteindelijk met 50 rijstkorrels zou mijn maag nog niet gevuld zijn..

Bronnen:

STRUYF, A. (journaliste), mondelinge mededeling, via lezing, d.d. 17 oktober 2011.

WIKIPEDIA, Zen, internet, 23 oktober 2011, (http://nl.wikipedia.org/wiki/Zen).

STOLLMANS, J., Het Zenboeddhisme, internet, (23 oktober 2011), (http://www.symbolic.be/?CategoryID=567&ArticleID=1304).

KU LEUVEN, Het Zen-boeddhisme in Japan, internet, 29 december 2010, (http://mediawiki.arts.kuleuven.be/geschiedenisjapan/index.php/Het_Zen-boeddhisme_in_Japan).