Cultblog: Week 4

De islam als godsdienst op zich werd eerst eventjes kort samengevat. Annemie vertelde in interactie met de voorkennis van het publiek over de bedevaart naar Mekka, over de gebeden, de aalmoezen, de Koran en de god Allah. Hier ga ik niet verder op in gezien dit niet nieuw voor mij was. Vorig jaar ben ik mee geweest op interdisciplinaire reis naar Marokko. Daar heb ik een goed zicht gekregen over de islam als godsdienst door de uitleg van medestudenten.

Tijdens de lezing gaat Annemie Struyf in op de organisatie Al Minara. Dit is een organisatie voor Vlaamse meisjes die zich willen bekeren tot de islam. De islam is namelijk een echte bekeringsgodsdienst. Zij willen de niet-gelovige heidenen bekeren tot goede moslims zodat ook zij in het paradijs terecht kunnen komen na hun dood. Volgens de organisatie zelf, hebben zij dagelijks 3 nieuwe leden. Als je dat per jaar gaat uitrekenen kom je dus uit op meer dan 1000 Vlaamse meisjes per jaar die zich bekeren. De meisjes worden in deze organisatie begeleidt om hun “sjahada” af te leggen. Dit is het officiële bekeringsmoment. Zij leggen een soort gelofte af en moeten de volgende tekst uitspreken: "Ik getuig dat (er) geen godheid is (dan) alleen Allah en ik getuig dat Mohammed de gezant van God is.”. Na de geloofsgetuigenis helpt Al Minara de jonge meisjes aan een man. Een moslim mag namelijk enkel met een andere moslim trouwen. Via Al Minara volgt Annemie Struyf een Vlaams meisje dat zich bekeert heeft tot de islam en zich na de bekering Safiya laat noemen. Via internet is Safiya op zoek gegaan naar een man. Die heeft ze gevonden met de steun van Al Minara in de Tunesiër Ali. Gezien een relatie hebben niet mag, hebben Safiya en Ali op de eerste ontmoeting al besloten om te trouwen. Ik heb zelf een relatie van 5 jaar en wij hebben nog geen trouwplannen. Ik kan me dus absoluut niet voorstellen dat ik na de eerste ontmoeting zou beslissen om met iemand te trouwen. Dat is ook niet gezond denk ik. Je kent de andere persoon niet, dus hoe kan je dan in godsnaam weten of je je leven met die persoon wil doorbrengen? Blijkbaar waren er wel meerdere meisjes die op deze manier trouwden met moslimmannen zonder papieren. Annemie, en ik ook tijdens de uitzending, vond dit verdacht en kreeg de indruk dat het ging om gearrangeerde huwelijken gezien Al Minara de Vlaamse meisjes aan mannen helpt. Wanneer Annemie dit ging bevragen bij de organisatie kreeg ze meteen de reactie dat daar niet op in gegaan mocht worden. Tijdens een bijeenkomst van pasbekeerde meisjes mocht Annemie bepaalde workshops niet filmen. Haar vermoeden dat de organisatie niet koosjer is werd enkel groter. Voor de uitzending mochten van Al Minara bepaalde beelden ook niet uitgezonden worden. Na de uitzending op één vond Al Minara dat men in het programma hen in een slecht daglicht had gezet. Zij dreigden met een proces. Uiteindelijk is het niet zo ver gekomen nadat Woestijnvis dreigde om de niet uitgezonden beelden ook uit te zenden. Ik denk persoonlijk dat door dit soort dreigementen Al Minara zichzelf enkel verdachter gemaakt heeft. Ook het feit dat bepaalde beelden niet uitgezonden mochten worden of zelfs niet gefilmd mochten worden is verdacht. Dit wijst erop dat de organisatie iets te verbergen heeft dat het daglicht niet mag zien. Toch is het belangrijk om te benadrukken dat niet heel de islamwereld vol dingen zit die het daglicht niet mogen zien. Dat heeft Annemie Struyf ook gedaan in haar lezing. Zij heeft uitdrukkelijk benadrukt dat dit een reportage van 1 bepaalde organisatie was, maar daarom geen volledige afspiegeling van de islam. Zij heeft ook haar respect voor de islam benadrukt. Annemie Struyf kreeg na deze aflevering de kritiek dat zij de islam heeft afgeschilderd zonder respect. Hier ben ik het niet mee eens. Deze organisatie heeft zichzelf verdacht gemaakt en niet Annemie Struyf.