zondag 23 oktober 2011

Week 3 - Het toekomstbeeld van minderjarige vluchtelingen

De toekomstplannen van de vluchtelingen in dit boek vallen moeilijk samen te vatten. Sommigen willen terug naar hun thuisland, anderen willen graag hier blijven. Een rode draad die me wel is opgevallen is dat ik de indruk kreeg dat al deze jongeren een normaal leven willen. Een huisje en een gezinnetje op een veilige plaats zijn genoeg. Wilde plannen hebben zij niet. Ze zijn al blij als ze gewoon een normaal leven hebben en kunnen werken. Op zich valt dit te begrijpen. Belgische kinderen dromen van een job als astronaut, dierenarts of prinses, maar gevluchte kinderen staan door wat ze meegemaakt hebben in hun leven meer met hun twee voeten op de grond. Zij zijn al blij als ze veilig zijn en gewoon normaal kunnen zijn.



Bron:

MORTIER, E. en BLANCQUAERT, L., Niemand weet dat ik mens ben, Minderjarige vluchtelingen en hun verhaal, De Bezige Bij, Amsterdam, 2010.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten